Definicja
Ogólna definicja: Trauma z języka greckiego oznacza ranę . Pośród tego rodzaju wydarzeń wymienia się działania wojenne, katastrofy, kataklizmy żywiołowe, wypadki komunikacyjne, bycie ofiarą napaści, gwałtu, molestowania, uprowadzenia, tortur, uwięzienia w obozie koncentracyjnym , ciężkie, trudne doświadczenie po zażyciu substancji psychoaktywnej.
- ICD 10: Powstaje jako opóźniona i/lub przedłużona reakcja na stresujące wydarzenie lub sytuację (krótkotrwałe lub długotrwałe) o charakterze wyjątkowo zagrażającym lub katastrofalnym, które mogłyby prawie dla każdego stanowić głęboko przejmujące nieszczęście (np. klęska żywiołowa lub spowodowana przez człowieka, wojna, poważny wypadek, obecność przy czyjejś gwałtownej śmierci lub torturach, aktach terroryzmu, gwałtu czy innego przestępstwa).
- DSM IV: Pierwszą jest poprzedzanie wszystkich objawów zaburzenia przez niezwykle silny, wyjątkowy czynnik stresujący (stresor), związany – według określenia amerykańskiej klasyfikacji DSM-IV – z rzeczywistą śmiercią, zagrożeniem życia bądź poważnym zranieniem, zagrożeniem fizycznej integralności własnej, wywołujący w chwili zadziałania intensywny strach, poczucie głębokiej bezradności lub przerażenie.
sources
Traumatyczne wydarzenia
- Wypadki
- wojny
- Atak terrorystyczny
- Klęski żywiołowe
- Rzepak
- Wykorzystywanie seksualne
- Choroby (AIDS, nowotwory)
Następstwa traumy
- Depresja
- Zaburzenia lękowe
- Zespołu stresu pourazowego
- Kompleksowy oddział leczenia pourazowego
- Emocjonalnie niestabilne zaburzenie osobowości (na pograniczu)
- Narcystyczne zaburzenie osobowości
- Somatoformiczne zaburzenia bólowe, np. fibromialgia
- Rozdwojenie jaźni
- Zaburzenie pochodne i depersonalizacji
- Zaburzenia dysocjacyjne
- Zaburzenia adaptacyjne
- Niezbędniki
- Uzależnienie od substancji
- Ostra reakcja reakcyjna
- Sztuczne zaburzenia
- Prostytucja
- Zachowanie samookaleczające